Opkomend groen

Achter het raam begint het alweer een groene oase te worden. Zo zien we het graag: helemaal vol met tomatenplanten en peperplantjes. De meeste tomatenrassen groeien goed, alleen de 'Red Pear' niet. Eentje is er al doodgegaan, en een ander lijkt daar mee bezig te zijn. Dan maar geen tomaten in peervorm... De tomatenplanten die het wel doen krijgen nu ook al knoppen en een paar zelfs al bloemen. Het lijkt alsof de knoppen van de verschillende rassen er ook al verschillend van elkaar uitzien. We zijn benieuwd wat voor verschillende typen tomaten het straks gaan worden. Een deel van de tomatenplanten laten we weer binnen staan, dat ging vorig jaar ook heel goed en die werden superhoog met veel tomaten. De rest gaat, als het 's nachts niet meer zo koud is, naar het balkon.

Echt fijn om weer tomatenplantjes te hebben..beetje kijken hoe ze groeien, stokje erbij, water geven, dieven... En dan wetende dat we straks weer onze eigen lekkere tomaten kunnen eten. We kunnen het iedereen met een zonnig raam en/of balkon aanraden.

Op balkon komen nu ook wat plukjes groen op. Hieronder beginnende spinazie. Nog lang geen groene oase, maar het is een begin.

Verder op het balkon: een gigantische aardbeienplant, gekocht bij de Turk op de West-Kruiskade. Die staat gelijk al mooi groen te zijn en te bloeien. Toch voelt het niet helemaal echt om een al opgekweekte plant te kopen. Vanaf het zaadje zelf een plant opkweken is toch veel specialer dan dit instant succes. Het is een beetje de fastfood van het tuinieren. Zelfs MiniTuinders vallen er weleens voor.

De eerste lentedag!

Ein-de-lijk weer eens wat actie op MiniTuindersgebied. Een nieuw seizoen lijkt nu echt begonnen, alhoewel, dat dachten we begin maart ook even... Maar nee, nu vast écht! 

In januari hadden we al heel veel tomaten binnen voorgezaaid: onze 'MiniTomatenkwekerij'. In februari hadden we alles binnen overgepot, en nu, begin april werd het tijd voor grotere potten voor de tomaten. Ze groeien best goed, ondanks het gebrek aan zonlicht van de afgelopen weken. Omdat tomaten heel slecht tegen kou kunnen, moeten ze nog wel een tijdje binnen staan. In mei mogen ze pas naar buiten. 

Verder staan er wat kruiden en vooral ook veel exotische peper- en paprikasoorten binnen achter het raam. Bijvoorbeeld een pepersoort in de kleur van een banaan ('Sweet Banana'), en 'Purple Beauty', een donkerpaarse (!) paprikasoort. Vooral ook leuk om wat soorten te kweken die je niet in de supermarkt vindt.

Zo moeten onze paarse paprika's gaan worden..

Ook heel fijn om weer eens wat groen te zien. Binnen dan..

..buiten ziet het er namelijk nog helemaal niet leuk uit. Een grauwe bedoening. Onze zwarte poes valt helemaal weg in dit zwartgrijze geheel.

Toch hebben we vandaag hard gewerkt op balkon. We hebben allerlei groente gezaaid waarvan het pakje ons meldde dat het vanaf april kon. Het enige groen dat nu buiten te zien is, is van de knoflook. Die lijkt de ijstijd overleefd te hebben. 
We hebben nu lekker veel snelgroeiende (dat is de bedoeling tenminste) groentesoorten gezaaid, zoals verschillende soorten sla, radijsjes, bimi (soort broccoli), spinazie, wat verschillende kruiden en een vlinderbloemenmengsel van 'Stek de stadstuinwinkel'. Eén van de slamixen die we vandaag hebben gezaaid heet zelfs 'Speedy Salads'. Ja, we willen groen zien, en snel een beetje.

MiniTomatenkwekerij

Vijf weken na het zaaien van de tomatenzaadjes werd het hoog tijd om ze over te potten. We zijn nu maar liefst zes verschillende soorten tomaten aan het kweken: peervormige, oranje, tijger-gestreepte en nog drie met moeilijke Italiaanse namen. Op zich bevielen de normale tomaten van vorig jaar ook goed, maar doe ons toch maar een nieuw tomatenexperiment. We hebben nu dus zes soorten, waarvan er gemiddeld vijf van de zeven zaadjes goed zijn uitgekomen, wat dus neerkwam op 30 tomatenplantjes overpotten. Het leek wel lopendebandwerk.

Die 30 tomatenplanten kunnen we natuurlijk nooit kwijt op ons balkon en voor het raam, maar er zijn vast wat plantjes die de verhuizing niet hebben overleefd (sommige hangen er wat slapjes bij momenteel). Later in het seizoen valt er misschien wel weer wat te ruilen. En anders kan het Rotterdamse straatbeeld ook best wat tomatenplanten gebruiken (Harlem-style). 

Verder staat de knoflook binnen goed te groeien, in ieder geval bovengronds. Wat er ondergronds gaande is, waar het natuurlijk allemaal om draait bij knoflook, weten we niet. Als de groene stelen geel gaan kleuren zouden ze te oogsten moeten zijn. Dat kan vast nog wel een tijd duren. De knoflook die we begin januari op balkon in de bakken hebben gepland doet vooralsnog zo goed als niks. Die vinden het vast nog veel te koud. 
Gelijk hebben ze.

Aan de kiemen

We waren vorige week dan wel begonnen aan een nieuwe start, maar het is en blijft nog wel even winter. Er valt dus weinig te tuinieren en al helemaal niet te oogsten. Het werd eens tijd voor een nieuw experiment: kiemen kweken. We kochten alfalfazaden en een mix van kiemzaden bij de Ekoplaza.

Een groot voordeel van kiemen is dat je super snel resultaat hebt: na zo'n vier dagen kan je al oogsten. Dat is nog eens andere koek dan onze spruiten die daar rustig een half jaar (!) over deden. Ooit hebben we weleens kiemen gekweekt op een schaaltje watten (wie niet), maar er blijken betere methodes te bestaan. We probeerden ze uit. Van links naar rechts: de ouderwetse watten-op-een-schaaltje methode, de weckpotmethode en het kweken in een speciaal kweekbakje.



Eigenlijk groeit het bij alle methodes prima, dus in principe maakt het niet zoveel uit. Je kan met kiemen kweken ook niet snel iets fout doen, en je hebt alleen water nodig. Toch heeft de weckpotmethode onze voorkeur. Op de foto waren de zaadjes in de weckpot nog niet uitgegroeid, en de volgende keer kan er wel wat meer zaad in, maar het groeit goed in de weckpot en het is leuk om een klein laagje zaadjes te zien groeien in zo'n pot. Over een paar dagen hebben we als het goed is een pot vol met kiemen. En een voordeel is dat je de kiemen bij het oogsten niet hoeft af te knippen zoals wel bij de wattenmethode, waardoor je de hele kiem inclusief worteltje kan gebruiken en dus meer opbrengst hebt. Ook proberen? Klik!

We oogstten vandaag alvast een flinke portie alfalfa. Van een deel maakten we een alfalfasmoothie met sinaasappelsap. Lekker!(tenminste, dat vindt MiniTuinder 2) Ook goed voor op brood of in een salade. Zo hebben we toch nog iets te oogsten in de winter.

Een nieuwe start

Na weken van niet-tuinieren beginnen we het toch wel te missen. We missen het zaaien, het plukken van de oogst, en het dagelijks even checken hoe de groei vordert. We zijn er wel weer klaar voor. Tijd dus voor een nieuwe ronde, met nieuwe groenten en zonder de mislukkingen van vorig jaar. Dus sorry broccoli, wortels, prei en spruitjes.  Jullie waren best leuk om eens uit te proberen en een (bescheiden) hapje van te kunnen eten, maar jullie zijn ons toch te inefficiënt voor onze spaarzame ruimte.

Leeg winterbalkon

Het is ook weer tijd voor nieuwe probeersels. Zo plantten we een hele bak vol Franse pootknoflook ('Rose de Lautrec') die we kochten bij zadenwalhalla Vreeken in Dordrecht. We eten vaak knoflook en het is vast extra lekker zo vers van het balkon. Je kan het ook lang bewaren, dus kom maar op met die grote knoflookoogst aan het eind van de zomer.
Andere nieuw probeersel: 'eetbaar hout'. Een stuk boomstam met pluggen met sporen van paddenstoelen, waar vanaf de zomer oesterzwammen uit zouden moeten gaan groeien. 

De successen van vorig jaar breiden we dit jaar verder uit. Te beginnen met het opkweken van zes nieuwe soorten pepers en tomaten, zoals tomaat 'Tigerella' (tomaat met een hip tijgerstreepje), peper 'Purple beauty' en tomaat 'San Marzano' ("considered by many chefs to be the best paste tomatoes in the world", aldus Wikipedia). We weten inmiddels uit ervaring dat het weken kan duren voordat ze opkomen, dus dit keer zijn we er op tijd bij met zaaien. We hopen op net zo'n tomaten- en peperfeest als vorig jaar.

Boerenkool in de sneeuw

 

Al een tijdje zijn bijna alle bakken leeg: er valt weinig te MiniTuinderen momenteel. Gelukkig hebben we nog wel boerenkool staan, momenteel mooi omringt door sneeuw. Boerenkool schijnt lekkerder te worden na een periode van vorst. Onder invloed van vorst zet boerenkool namelijk zetmeel om in suikers. We aten onze eerste boerenkool al half september. Binnenkort eens proeven of deze sneeuwboerenkool echt zoeter is dan de zomerboerenkool van september.

Graven naar vergeten aardperen

 
Vorige week schreven we nog dat onze hoop voor dit seizoen alleen nog gevestigd was op spuitjes en boerenkool, maar daar vergaten we zomaar De Aardpeer. Als een groente zo vaak 'vergeten groente' wordt genoemd, ga je hem blijkbaar vanzelf vergeten. Aardperen groeien ook zo diep ondergronds, ze vragen er ook wel een beetje om (kunnen ze ondertussen lekker doorwoekeren). Maar vandaag was het tijd om eens te kijken wat er zich deze zomer en herfst onder de grond had afgespeeld. Nou: een heleboel. In de hele bak zaten aardperen verspreid. Het oogsten was heel leuk, net een grote grabbelton. Bij voorkeur zaten de knollen in de diepste hoeken van de bak, flink graven dus. We hebben een mooie portie bij elkaar gezocht. Vanavond ons allereerste gerecht met aardperen. Hopelijk onvergetelijk lekker.

Vandaag ook een van onze andere laatste groentesoorten van het seizoen geoogst: spruitjes. Spruitje voor spruitje hebben we ze van de tak gesneden (dat doen maxituinders vast heel anders), met als resultaat toch een aardig schaaltje spruitjes.