Een nieuwe start

Na weken van niet-tuinieren beginnen we het toch wel te missen. We missen het zaaien, het plukken van de oogst, en het dagelijks even checken hoe de groei vordert. We zijn er wel weer klaar voor. Tijd dus voor een nieuwe ronde, met nieuwe groenten en zonder de mislukkingen van vorig jaar. Dus sorry broccoli, wortels, prei en spruitjes.  Jullie waren best leuk om eens uit te proberen en een (bescheiden) hapje van te kunnen eten, maar jullie zijn ons toch te inefficiënt voor onze spaarzame ruimte.

Leeg winterbalkon

Het is ook weer tijd voor nieuwe probeersels. Zo plantten we een hele bak vol Franse pootknoflook ('Rose de Lautrec') die we kochten bij zadenwalhalla Vreeken in Dordrecht. We eten vaak knoflook en het is vast extra lekker zo vers van het balkon. Je kan het ook lang bewaren, dus kom maar op met die grote knoflookoogst aan het eind van de zomer.
Andere nieuw probeersel: 'eetbaar hout'. Een stuk boomstam met pluggen met sporen van paddenstoelen, waar vanaf de zomer oesterzwammen uit zouden moeten gaan groeien. 

De successen van vorig jaar breiden we dit jaar verder uit. Te beginnen met het opkweken van zes nieuwe soorten pepers en tomaten, zoals tomaat 'Tigerella' (tomaat met een hip tijgerstreepje), peper 'Purple beauty' en tomaat 'San Marzano' ("considered by many chefs to be the best paste tomatoes in the world", aldus Wikipedia). We weten inmiddels uit ervaring dat het weken kan duren voordat ze opkomen, dus dit keer zijn we er op tijd bij met zaaien. We hopen op net zo'n tomaten- en peperfeest als vorig jaar.

Boerenkool in de sneeuw

 

Al een tijdje zijn bijna alle bakken leeg: er valt weinig te MiniTuinderen momenteel. Gelukkig hebben we nog wel boerenkool staan, momenteel mooi omringt door sneeuw. Boerenkool schijnt lekkerder te worden na een periode van vorst. Onder invloed van vorst zet boerenkool namelijk zetmeel om in suikers. We aten onze eerste boerenkool al half september. Binnenkort eens proeven of deze sneeuwboerenkool echt zoeter is dan de zomerboerenkool van september.

Graven naar vergeten aardperen

 
Vorige week schreven we nog dat onze hoop voor dit seizoen alleen nog gevestigd was op spuitjes en boerenkool, maar daar vergaten we zomaar De Aardpeer. Als een groente zo vaak 'vergeten groente' wordt genoemd, ga je hem blijkbaar vanzelf vergeten. Aardperen groeien ook zo diep ondergronds, ze vragen er ook wel een beetje om (kunnen ze ondertussen lekker doorwoekeren). Maar vandaag was het tijd om eens te kijken wat er zich deze zomer en herfst onder de grond had afgespeeld. Nou: een heleboel. In de hele bak zaten aardperen verspreid. Het oogsten was heel leuk, net een grote grabbelton. Bij voorkeur zaten de knollen in de diepste hoeken van de bak, flink graven dus. We hebben een mooie portie bij elkaar gezocht. Vanavond ons allereerste gerecht met aardperen. Hopelijk onvergetelijk lekker.

Vandaag ook een van onze andere laatste groentesoorten van het seizoen geoogst: spruitjes. Spruitje voor spruitje hebben we ze van de tak gesneden (dat doen maxituinders vast heel anders), met als resultaat toch een aardig schaaltje spruitjes. 

Planten in verval

De herfst is wel afkicken: geen groei en bloei meer, maar dood en verderf op ons balkon. Maandenlang was het leuk om elke dag even te kijken hoe de groei vorderde en wat er allemaal opkwam, nu worden we er niet meer zo vrolijk van. We kijken wat er nou weer dood is, ziek is geworden, en de compostbak in kan. Onze hoop is nog gevestigd op de spruitjes en boerenkool. En dan is het toch wel echt over voor dit jaar.

Afstervende tomatenplant

Tomatenplant met meeldauw

Volgend jaar weer een nieuwe ronde. We waren echte tuinders-leken en hebben wel wat geleerd de afgelopen maanden. Volgend jaar zullen we andere keuzes maken in soorten. Zo zijn er een paar planten (o.a. prei, broccoli) die bijna het hele jaar een bak bezet hebben gehouden met hun tergend langzame groei en waar we uiteindelijk een halve maaltijd mee konden klaarmaken. Die komen niet meer terug. We konden nu zo gemiddeld 1x per week een maaltijd van groenten van het balkon eten: dat moet toch wat meer kunnen worden. Binnenkort gaan we de mislukkingen en successen maar eens goed evalueren en stellen we een plan op voor volgend jaar. Wordt vervolgd!

Herfstoogst in de blender

Woekerende munt

Vandaag begint de herfst dan echt, veel groenteplanten hebben hun beste tijd nu ook wel gehad. Gelukkig zijn er nog groenten die juist nu goed groeien: de muntplant begint flink te woekeren, en de spinazie en veldsla groeien ook nog lekker door. Dat komt goed uit, want dat zijn juist de ingrediënten voor MiniTuinder 2's favoriete drankje: de groene smoothie. Ook ideaal voor de mini-oogsten die we regelmatig uit de bakken kunnen halen: te weinig voor een avondmaaltijd maar de goede hoeveelheid als ingrediënt voor de smoothie.

Recept voor een groene smoothie van balkon-herfstoogst+fruit:
- handje spinazie (of veldsla, en het schijnt ook met boerenkool te kunnen -nog niet geprobeerd-)
- paar blaadjes munt
- fruit (bijv. banaan, appel, nectarine..of gewoon sinaasappelsap)
- beetje water
Vervolgens even in de blender, en klaar: een mooi groen drankje als resultaat. Heel lekker, lichtzoet en fris door de munt.

Vroege boerenkool

 

Buiten was het 20 graden, begin september, en wij aten boerenkoolstamppot met vegaspekjes. Toch wel heel lekker! Het voelde niet helemaal als 'eten met de seizoenen mee', maar dat was het toch echt in ons geval. De boerenkool stond ook al wel heel lang in de bak te groeien, bijna wel een half jaar. MiniTuinder 2 had nog nooit hele boerenkoolbladeren gezien, zo ligt het nooit in de supermarkt, en vond het een mooie bos. Ook wel leuk om zelf eens boerenkool te kunnen snijden.

Naast de boerenkool eten we nu ook veel tomaten (heel veel!), paksoi (zie onder), andijvie, pepers en paprika's. Lekker oogsten en eten in september dus!

MiniTuinders op Maxi-Excursie

Vorige week waren we in New York. We keken er niet alleen omhoog (naar de wolkenkrabbers), maar ook naar beneden (naar het groen). Zouden er ook 'Mini Gardeners' in New York City zijn? Wordt er ook kleinschalig groente verbouwd? Of is er alleen maar concrete jungle? Wij zochten het uit.

En ja hoor, er was volop groen! Onderstaande 'Urban Farm' kwamen we tegen aan de rand van het financial district. Een hele grote mooie tuin vol met groente en fruit. Op de achtergrond het financiële hart van Amerika. Prachtige tegenstelling zo naast elkaar. 
Waarom deze tuin? '...to inspire and educate student farmers and the general public about growing and eating healthy food.'. Mooi!

Er was ook een grote botanische tuin in Brooklyn. Ze verbouwden er spruitjes, dus we voelden ons meteen thuis. Ze hadden er gelukkig, in tegenstelling tot onze spruitjesplant op dat moment, geen rupsenplaag.

Wat echt opviel waren de vele 'community gardens'. Elke village had er wel een of meer. Ze zijn ontstaan tijdens de crisis in de jaren 70. Er waren toen veel verlaten, lege, lelijke plaatsen in de stad vol afval. Een groep New Yorkers begon zaadbommen over de hekken de gooien. Eerst illegaal, maar als snel zag het stadsbestuur de toegevoegde waarde van deze groene plekken in de stad. Nu zijn deze plekken eigendom van de stad en de bewoners. We zijn er tijdens onze wandeltochten een stuk of 20 tegengekomen, maar in totaal zijn er 500 van die plaatsen in NYC. Erg leuk om te zien!
 

Als laatste in het wat ruigere Harlem ook een ruigere vorm van tuinieren: hier groeiden de tomaten midden op straat.